Σοφιστείες Κατσουρίδη !

Ο Ν. Κατσουρίδης, κάθε φορά που αντικρίζει την κάρτα με την πρόθεση ψήφου στον πρώτο γύρο ξεκινά μια νεφελώδη ανάλυση στη βάση του ότι –κατά τον ίδιο- αυτός που εκλέγεται είναι ο δεύτερος του 1ου γύρου! Το επιχείρημα έφτασε δια της υποβολής και της επανάληψης να εκλαμβάνεται ως αληθινό γεγονός, ως νομοτελειακή κατάληξη!

 

Η ουσία όμως είναι πως το επιχείρημα πάσχει από έλλειψη λογικής. Το –να ισχυρίζεται κάποιος ότι εκλέγεται πάντα ο δεύτερος ενέχει την ίδια σοβαρότητα, με το να ισχυρίζεται κανείς ότι δε θα εκλεγεί ξανθός Πρόεδρος της Δημοκρατίας επειδή –μέχρι στιγμής τις πλείστες φορές εκλέγονταν μελαχρινοί!

Κάποιος ο οποίος ακούει τον Ν. Κατσουρίδη να επαναλαμβάνει με αυτοπεποίθηση αυτή τη σοφιστεία μπορεί να καταλήξει είτε στο ότι το λέει με την ευχή να μετατραπεί σε αυτό-εκπληρούμενη προφητεία, είτε, στο ότι ο Νίκος Κατσουρίδης πάσχει από έλλειψη πολιτικής κρίσης και αδυνατεί να αναλύσει εκ των υστέρων  προηγούμενα εκλογικά αποτελέσματα.

Για χάρη του επιχειρήματος όμως, ας ανατρέξουμε σύντομα στην ιστορία των εκλογών στην Κύπρο. Προεδρικές εκλογές έγιναν για πρώτη φορά το 1959 και έκτοτε είχαμε 10 εκλογικές αναμετρήσεις. Στις 6 από τις 10 περιπτώσεις ο Πρόεδρος κρίθηκε από τον 1ο γύρο πράμα το οποίο εξηγείται σε τεράστιο βαθμό από την ηγετική φυσιογνωμία του Αρχ. Μακαρίου, το ανώριμο πολιτικό μας σύστημα αλλά και από το ότι ο Αρχιεπίσκοπος πρόκρινε ως «φυσικό» του διάδοχο τον Σπύρο Κυπριανού. Από το 1988 και στη συνέχεια το αποτέλεσμα των εκλογών κρινόταν κυρίως από τη γραμμή που έδιναν οι «ρυθμιστές» των εκλογών, δηλαδή κατά κύριο λόγο το ΔΗΚΟ και κατά δεύτερο η ΕΔΕΚ.

Για του λόγου το αληθές, το 1988 ο Βασιλείου εκλέγηκε επειδή υποστηριζόταν από ΑΚΕΛ, ΔΗΚΟ και ΕΔΕΚ.  Το 1993 εκλέγηκε ο Γλαύκος Κληρίδης επειδή στο δεύτερο γύρο συμμάχησε ΔΗΣΥ - ΔΗΚΟ και η ΕΔΕΚ ψήφισε κατά βούληση. Το 1998 επανεξελέγη ο Γλαύκος Κληρίδης με οριακή διαφορά εξαιτίας του ότι υποστηρίχθηκε από το Νίκο Ρολάνδη, τους Νέους Ορίζοντες, το Γιώργο Βασιλείου και τον Αλέξη Γαλανό ενώ η ΕΔΕΚ, άφησε τους ψηφοφόρους της να ψηφίσουν κατά συνείδηση, αλλά με σαφείς ενδείξεις προς το Γλαύκο Κληρίδη. Ήταν η πρώτη φορά που έχασε ο συνασπισμός ΔΗΚΟ-ΑΚΕΛ. Το 2003 ο Τάσσος Παπαδόπουλος επικράτησε από τον 1ο γύρο με τη στήριξη της τριμερούς, το ίδιο επαναλήφθηκε το 2008 στο δεύτερο γύρο για την επικράτηση του Δημήτρη Χριστόφια.

 

Οπότε τίποτα το μεταφυσικό δεν παρεμβαίνει στις εκλογές. Οι Προεδρικές εκλογές, ήταν πάντοτε εκλογές προσωπικοτήτων, θέσεων αλλά και συμμαχιών. Στην προκειμένη περίπτωση των επερχόμενων εκλογών η υποψηφιότητα που συγκεντρώνει όλα τα δυνατά εχέγγυα για εκλογή ακόμη και από τον πρώτο γύρο (ποιοτικά χαρακτηριστικά ηγετικής προσωπικότητας, πολιτικής εμπειρίας, συγκροτημένες θέσεις και μια ισχυρή συμμαχία πολιτικών δυνάμεων) είναι αυτή του Νίκου Αναστασιάδη.

Φυσικά δεν αναμένω ότι ο Ν. Κατσουρίδης θα βγει δημόσια να παραδεχτεί το πιο πάνω ακόμη και αν αποτελεί και δικιά του πολιτική εκτίμηση. Αλλά είναι ένα το να υποστηρίζεις τον δικό σου υποψήφιο με σοβαρή δόση επιχειρημάτων και άλλο να προσπαθείς να τον υποστηρίξεις με νεφελώδη επιχειρήματα τα οποία στο τέλος της ημέρας μπορούν να μεταφραστούν και ως προσπάθεια στήριξης όχι του δεύτερου, αλλά του τρίτου..