Με ιδιαίτερη χαρά σας καλωσορίζω στην
αποψινή εκδήλωση της ΓΟΔΗΣΥ η οποία είναι αφιερωμένη στην Παγκόσμια Ημέρα
Γυναίκας. Επέτειο την οποία ανακήρυξε ο ΟΗΕ το 1977 εις μνήμη της μεγάλης
διαδήλωσης διαμαρτυρίας του 1857.
Η επέτειος αποτελεί κάθε χρόνο μια καλή
αφορμή για να στοχαστούμε κριτικά από πού ξεκινήσαμε, που βρισκόμαστε και που
στοχεύουμε. Στη χώρα μας ειδικά έγινε μία εξαιρετικά γοργή μετάβαση
στη νεωτερικότητα. Αν πάμε πίσω μόλις τρεις γενιές και αναλογιστείτε σε τι θέση
ήταν η γυναίκα τότε (ειδικά εκτός των αστικών κέντρων) θα διαπιστώσετε ότι
έχουν γίνει τεράστια άλματα προς τα μπροστά. Μέσα σε λιγότερο από ένα αιώνα
πετύχαμε πάρα πολλά. Η πρόσβαση στη μόρφωση είναι μία ουσιαστική πρώτη
κατάκτηση. Η είσοδος στην αγορά εργασίας επίσης κερδήθηκε με αγώνες όπως και
πολλά άλλα κοινωνικά δικαιώματα. Εν τούτοις παραμένει η γυάλινη οροφή η οποία
κρατά ακόμη τις γυναίκες μακριά από θέσεις ευθύνης στην οικονομία, την πολιτική
και τις επιχειρήσεις. Πιστεύω όμως ότι με συγκεκριμένα θαρραλέα βήματα μπορούμε
να υπερβούμε την ανισότητα και να ξεκινήσουμε το αύριο. Θεωρώ χρέος μας να
παλέψουμε για έναν καλύτερο και πιο ισότιμο κόσμο.
Αυτή τη στιγμή
στην Κύπρο έχουμε από τα χαμηλότερα ποσοστά συμμετοχής γυναικών στα κέντρα
λήψης αποφάσεων. Θεωρώ το γεγονός του ότι το 2016 ο πληθυσμός του 51+%
εκπροσωπείται με το εξευτελιστικό ποσοστό του 4% στα Δ.Σ. των επιχειρήσεων δεν
είναι λόγω έλλειψης ικανοτήτων αλλά εξαιτίας της προκατάληψης. Οι γυναίκες
σήμερα στην Ευρώπη είναι περισσότερες σε αριθμό αποφοίτων, έχουν συγκριτικά
υψηλότερες επιδόσεις και κρίνονται ως καταλληλότερες για θέσεις
μεσο-διευθυντικές. Το πρόβλημα εντοπίζεται στη συνέχεια. Εκεί όπου εμφανίζεται
η «γυάλινη οροφή».
Οπότε θεωρώ ότι
πρέπει ναι να επιδιώξουμε να αναδείξουμε άξιες γυναίκες στη δημόσια σφαίρα. Γι
αυτό μόλις την προηγούμενη εβδομάδα συστήσαμε μια πρωτοβουλία η οποία
διαβουλεύτηκε με πολιτικά κόμματα και κατέθεσε εισήγηση για την ισόρροπη συμμετοχή
στα Δ.Σ. των ημικρατικών και είμαι πραγματικά περήφανη επειδή ο Δημοκρατικός
Συναγερμός και ο Πρόεδρος μας προσωπικά πρώτος βγήκε να στηρίξει αυτή την
πρωτοβουλία. Θεωρώ ότι πρέπει να «σπρώξουμε» πρώτα το ίδιο το κράτος μας να
αναζητήσει όλες αυτές τις άξιες επαγγελματίες οι οποίες μπορούν να προσφέρουν.
Είναι εξάλλου επωφελές για όλους μας επειδή υπάρχουν σοβαρές έρευνες που
δείχνουν ότι η ισόρροπη συμμετοχή στη διοίκηση ενός οργανισμού αυξάνει την
κερδοφορία, τον δείκτη καινοτομίας και μειώνει ουσιαστικά τον κίνδυνο
χρεωκοπίας.
Όμως χρειαζόμαστε και δράσεις από
κάτω προς τα πάνω. Η γυναίκα σήμερα ναι μεν βγήκε από το σπίτι της και μπήκε
στην αγορά εργασίας όμως η ευθύνη του σπιτιού, του νοικοκυριού, των παιδιών
παραμένουν σε τεράστιο βαθμό πάνω στους ώμους της. Η μέση γυναίκα της Κύπρου
σήμερα είναι σύζυγος, μητέρα, οδηγός ταξί για τα φροντιστήρια των παιδιών της,
νοικοκυρά, μαγείρισσα, δασκάλα, νοσοκόμα και εργαζόμενη.
Κ Πρόεδρε,
Εργάζεστε και εργαζόμαστε όλοι μας
στον Δημοκρατικό Συναγερμό «για τις αλλαγές που έχει ανάγκη ο τόπος». Ο τόπος
μας έχει ανάγκη μια τεράστια αλλαγή για την οποία οφείλουμε και πρέπει να
εργαστούμε όλοι μαζί. Έχει ανάγκη από ποιοτική ολοήμερη φροντίδα παιδιών.
Η οποία μέχρι τα οικονομικά του
κράτους μας επιτρέψουν την υλοποίηση της, μπορεί να ξεκινήσει μέσα από ένα
σχέδιο στοχευμένων χορηγιών για κοινωνικές επιχειρήσεις μέσα από τις οποίες
πάρα πολλοί άνεργοι, και δη άνεργοι εκπαιδευτικοί μπορούν να προσφέρουν υπό
μορφή κοινοπραξιών και σε χαμηλό κόστος συγκεκριμένα εκπαιδευτικά προγράμματα
σε όλα τα δημόσια σχολεία και νηπιαγωγεία. Έτσι θα μειωθεί και η ανεργία ανάμεσα
στους νέους, θα δοθεί χώρος για ανάπτυξη της νεανικής και γυναικείας
επιχειρηματικότητας και θα απελευθερωθεί το υφιστάμενο εργατικό δυναμικό της
χώρας για να εργαστεί περισσότερο και πιο ευέλικτα.
Τρόποι υπάρχουν πάρα πολλοί. Φτάνει
να το θέσουμε ως στόχο. Η έξοδος από το μνημόνιο πρέπει να σηματοδοτήσει –κατά
την άποψή μου δύο ουσιαστικές αλλαγές-. Η πρώτη και η πιο αυτονόητη είναι να μην
ξοδεύουμε περισσότερα απ’ όσα παράγουμε και η 2η είναι να
ενισχύσουμε την κοινωνική επιχειρηματικότητα σε τομείς που έχουμε ανάγκη.
Τέλος, προτού κλείσω θέλω να κάνω μία
αναφορά στο θέμα της αποψινής εκδήλωσης και στην καλεσμένη μας. Η κυρία
Βασιλειάδου είναι η ευρωπαία συντονίστρια κατά της εμπορίας προσώπων και μας
έκανε την πραγματικά μεγάλη τιμή να αποδεχτεί την πρόσκλησή μας και να
ταξιδέψει από τις Βρυξέλες για να βρίσκεται σήμερα εδώ μαζί μας. Δεν την
καλέσαμε βεβαίως τυχαία. Το θέμα της βίας κατά των γυναικών εξακολουθεί να
είναι ένα τεράστιο πρόβλημα στην κυπριακή κοινωνία. Η κυβέρνηση του Νίκου
Αναστασιάδη πέτυχε να φέρει τη χώρα μας είναι βήμα πιο κοντά στην υλοποίηση των
προνοιών της Συνθήκης της Κωνσταντινούπολης με την υπογραφή της σύμβασης.
Κυρίες και κύριοι.
Πιστεύω
ότι έχουμε χρέος ως γυναικείες οργανώσεις να βάλουμε μπρος όλες μαζί για την
εφαρμογή των προνοιών της Σύμβασης της Κωνσταντινούπολης. Θεωρώ ότι είμαστε
έτοιμες να το διεκδικήσουμε και να πετύχουμε. Γι αυτό απευθύνω σήμερα μια
έκκληση και στις υπόλοιπες οργανώσεις, στις ΜΚΟ αλλά και στην κάθε γυναίκα
ξεχωριστά να σταθούν ισότιμοι συμπαραστάτες μας σε αυτή την προσπάθεια γιατί
δεν κρινόμαστε από τις διακηρύξεις μας αλλά από τα έργα μας.
Η
Γυναικεία Οργάνωση του Δημοκρατικού Συναγερμού κάθε φορά που θα γιορτάζει την
Ημέρα της Γυναίκας θα μπορεί περήφανα να κοιτάζει πίσω και να διαπιστώνει ότι
χρόνο με το χρόνο θα κερδίζουμε κάτι. Θα πετυχαίνουμε μία μικρή ή μεγάλη νίκη. Αυτό
είναι το χρέος μας απέναντι σε όσες γυναίκες αγωνίστηκαν για να κερδίσουν αυτά
που σήμερα θεωρούμε αυτονόητα. Αυτό είναι το χρέος μας απέναντι στις νέες
γενιές που θα έρθουν.
Κλείνοντας επιθυμώ να ευχαριστήσω το
Υπουργείο Δικαιοσύνης και τον Εθνικό Μηχανισμό για τα Δικαιώματα της Γυναίκας
που είναι οι υποστηρικτές της εκδήλωσης και βεβαίως θέλω να απευθύνω εκ μέρους
της οργάνωσής μας ένα μεγάλο ευχαριστώ στην Πρώτη κυρία που έθεσε την αποψινή εκδήλωση
υπό την αιγίδα της και που μας φιλοξενεί απόψε στο Προεδρικό. Κα Αναστασιάδη
σας ευχαριστούμε που στέκεστε πάντα δίπλα μας και σας καλώ στο βήμα για το δικό
σας χαιρετισμό.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου