Κοινωνικά απαραίτητος ο κάθε εκσυγχρονισμός

Συνέντευξη στην Ελένη Κωνσταντίνου.
Εφημ. Η Χαραυγή 06/12/2015

Για την τροποποίηση της νομοθεσίας για τις αμβλώσεις

Κοινωνικά απαραίτητος ο κάθε εκσυγχρονισμός

 

«Ο υφιστάμενος νόμος ουσιαστικά απαγορεύει την άμβλωση, όμως, την ίδια στιγμή αφήνει δύο παραθυράκια. Το ένα είναι σε περίπτωση βιασμού και το άλλο σε περίπτωση που συντρέχουν σοβαροί λόγοι υγείας σωματικής, ψυχικής ή άλλης για τη μητέρα.
Το αποτέλεσμα είναι εδώ και δεκαετίες να διεξάγονται χιλιάδες αμβλώσεις κάθε χρόνο κάνοντας χρήση της πιο πάνω εξαίρεσης που αφορά στην υγεία. Δηλαδή, η υφιστάμενη νομοθεσία αναγκάζει γυναίκες και ιατρικό προσωπικό να λένε ψέματα.
Είναι πιστεύω καιρός να βγάλουμε το κεφάλι μας από το έδαφος και να αναγνωρίσουμε ότι η κάθε γυναίκα θα πρέπει να έχει κατοχυρωμένο το δικαίωμα (κατά τις πρώτες εβδομάδες της κύησης) να αποφασίσει κατά πόσο επιθυμεί να διακόψει την εγκυμοσύνη της. Την ίδια στιγμή, βεβαίως, οφείλουμε να παρέχουμε στην κάθε γυναίκα τη δυνατότητα να έχει ψυχολογική στήριξη και επιστημονική καθοδήγηση για να είναι σε θέση να πάρει την απόφασή της συνειδητοποιημένα. Πιστεύω ότι με τον εκσυγχρονισμό της νομοθεσίας θα είμαστε σε θέση να έχουμε στατιστικές, αριθμούς και δεδομένα, τα οποία θα μας βοηθήσουν να εφαρμόσουμε προγράμματα σεξουαλικής υγείας και σεξουαλικής αγωγής στοχευμένα, μειώνοντας έτσι δραστικά τις ανεπιθύμητες εγκυμοσύνες».

Ερωτηθείσα για τις οργανωμένες προσπάθειες κατά του εκσυγχρονισμού της νομοθεσίας και τις απειλές, η πρόεδρος της ΓΟΔΗΣΥ σημειώνει ότι είναι οι ίδιοι κύκλοι που αντιδρούν σε καθετί καινούριο. «Αντέδρασαν στην έγκριση του πολιτικού γάμου, στο νομοσχέδιο για την πολιτική συμβίωση, στο πολιτικό διαζύγιο. Γενικά αντιδρούν σε κάθε προσπάθεια εκκοσμίκευσης του κράτους. Είναι πιστεύω υποκριτικό εκ μέρους κάποιων τόσα χρόνια να μην έχουν αντιδράσει ποτέ, ενώ είναι τοις πάσι γνωστό ότι γίνονται χιλιάδες αμβλώσεις κάθε χρόνο στην Κύπρο και κυρίως από ανήλικα κορίτσια αλλά αντιδρούν αυτή τη στιγμή που προσπαθούμε να θέσουμε το όλο ζήτημα στη σωστή του βάση και να το αντιμετωπίσουμε.
Εντούτοις, πιστεύω ότι ο καθένας έχει δικαίωμα στην άποψή του και είναι απόλυτα σεβαστό. Θέση μου είναι πως μόνο μέσα από ουσιαστικό και γόνιμο διάλογο μπορούμε να πείσουμε όσους πραγματικά ενδιαφέρονται και έχουν διάθεση να ακούσουν και να σχηματίσουν άποψη».
Επίσης, ερωτηθείσα για το πόσο εύκολο ή δύσκολο είναι τελικά να αγγίξουμε ως κυπριακή κοινωνία κάποια ζητήματα ταμπού και να δώσουμε λύσεις υπέρ των δικαιωμάτων συγκεκριμένων ομάδων, η Ξένια Κωνσταντίνου επισημαίνει ότι αν κάτι είναι δύσκολο δεν σημαίνει απαραίτητα ότι είναι και αδύνατον!

«Η πολιτική συμβίωση πριν από μερικά χρόνια φάνταζε κυριολεκτικά αδιανόητη. Ομως υπερψηφίστηκε από 39 βουλευτές. Εύκολο δεν είναι και μάλλον ποτέ δε θα είναι.
Κάθε αλλαγή θα βρίσκει μπροστά της το τείχος της συντήρησης και του κατεστημένου. Ομως τίποτα δεν μπορεί να σταματήσει την αλλαγή από το να συμβαίνει. Αντιλαμβάνομαι ότι για ορισμένους το θέμα είναι ιδιαίτερα ευαίσθητο και οι αντιδράσεις είναι συναισθηματικές. Το καταλαβαίνω απόλυτα. Ομως πρέπει να κατανοήσουμε ότι είναι ατομικό δικαίωμα της κάθε γυναίκας το τι κάνει με το σώμα της. Το πότε ακριβώς ξεκινά η ζωή είναι ένα μεγάλο φιλοσοφικό ερώτημα. Αλλά αν κάποιοι ισχυρίζονται ότι ξεκινά με τη γονιμοποίηση, με την ίδια λογική θα έπρεπε να είναι εναντίον κάθε έκτρωσης, όπως εναντίον θα έπρεπε να είναι και έναντι της διαδικασίας της εξωσωματικής γονιμοποίησης. Σε κάθε περίπτωση, αυτό στο οποίο επιμένω είναι ότι δεν είναι ζήτημα προτίμησης. Δεν είναι θέμα τού τι θα επέλεγα εγώ ή εσύ. Είναι θέμα δικαιώματος για την κάθε γυναίκα και εμείς ως επικεφαλής γυναικείων οργανώσεων και πολιτικά στελέχη αυτό πρέπει να κατοχυρώσουμε».