Στο ρινγκ της επικαιρότητας. Εφ. "Η Σημερινή"

-      Η διαφοροποίηση της απλής αναλογικής σε ένα Προεδρικό σύστημα όπου δεν τίθεται θέμα δεδηλωμένης για την κυβέρνηση είναι εκσυγχρονισμός ή πισωγύρισμα; 
Η πρόταση είναι σαφώς εκσυγχρονιστική. Επειδή διορθώνει στρεβλώσεις και ενισχύει την αντιπροσωπευτικότητα. Αποτελεί  μύθο ότι η πρόταση στοχεύει στο να αποκλείσει μικρούς ή νέους συνδυασμούς από την είσοδο τους στη Βουλή. Αντίθετα, τους δίνει κίνητρο για συνεργασίες και αύξηση των ποσοστών τους. Όμως, ας πάρουμε καλύτερα τα πράγματα από την αρχή. Η απλή αναλογική και το εκλογικό σύστημα όπως το γνωρίζουμε σήμερα δεν αλλάζει για την πρώτη κατανομή. Δηλαδή, όποιος συνδυασμός ή ανεξάρτητος υποψήφιος πετύχει να πάρει το επαρχιακό μέτρο εξασφαλίζει έδρα στη βουλή, όπως ακριβώς συμβαίνει και σήμερα. Γι αυτό είναι που τονίζω ότι δεν αποκλείεται κανένας.Το επαρχιακό μέτρο προκύπτει όταν διαιρέσουμε το 100 (όπου 100 το σύνολο των έγκυρων ψήφων με τον αριθμό των εδρών που αναλογούν σε κάθε επαρχία). Για παράδειγμα στη Λευκωσία 100/20 είναι 5% οπότε με τα δεδομένα του 2011, περίπου 7100 έγκυροι ψήφοι είναι το μέτρο για την 1^η κατανομή. Αυτό το οποίο αλλάζει με την πρόταση του Δημοκρατικού Συναγερμού και μετατρέπει το σύστημα σε πιο δίκαιο και αντιπροσωπευτικό είναι ότι ανεβάζει το μέτρο για το δικαίωμα διεκδίκησης έδρας στη δεύτερη κατανομή. Το σημερινό σύστημα επιτρέπει σε συνδυασμούς που συγκεντρώνουν 1.8% παγκύπρια δηλαδή με τα δεδομένα του 2011 περίπου 7000 σταυρούς να διεκδικούν τον συμψηφισμό των υπολοίπων τους και διεκδίκηση έδρας στην 2^η κατανομή. Με την πρόταση του Δημοκρατικού Συναγερμού, αυτός ο αριθμός ανεβαίνει περίπου στις 16000 σε παγκύπρια βάση, πράγμα που θεωρώ απόλυτα λογικό για να υπάρχει καλύτερη και πιο πλατιά γεωγραφική αντιπροσώπευση. 

-      Μια πιθανή αύξηση του εκλογικού μέτρου, σε περίοδο πλήρους απαξίωσης του πολιτικού κατεστημένου δε θα έπρεπε να είναι καλοδεχούμενη; Γιατί να μην συνδυαστεί επίσης με την εκσυγχρονιστική πρόταση της οριζόντιας ψηφοφορίας; 
Έχετε απόλυτο δίκαιο. Εμείς ως Δημοκρατικός Συναγερμός ταχθήκαμε και τασσόμαστε και σήμερα υπέρ της οριζόντιας ψηφοφορίας ως θέση αρχής. Δυστυχώς όμως δε φαίνεται η οριζόντια ψηφοφορία να “αγκαλιάζεται” από τον απαιτούμενο αριθμό πολιτικών δυνάμεων για να προχωρήσει η εφαρμογή της. Τουλάχιστον όχι προς το παρόν. Αυτό δε σημαίνει ότι δε θα πρέπει να προχωρήσουμε με τη λελογισμένη αύξηση του εκλογικού μέτρου και στο μέλλον βεβαίως θα προσπαθήσουμε και πάλι να πείσουμε για την ανάγκη εφαρμογής και της οριζόντιας ψηφοφορίας με τρόπο καλά μελετημένο και πρακτικά εφαρμόσιμο. 

-      Μήπως το πρόβλημα λειτουργίας του Κοινοβουλίου δεν είναι το ποιοι είναι οι βουλευτές αλλά το πεπαλαιωμένο σύστημα εργασιών που χρήζει αναβάθμισης; (παρουσίες, πόθεν έσχες, ασυμβίβαστο κλπ)   
Το ποιοι είναι οι βουλευτές αποφασίζει ο κυρίαρχος λαός και κανένας άλλος. Το σύστημα εργασιών όμως χρήζει όχι μόνο αναβάθμισης αλλά ανασυγκρότησης εκ βάθρων για πάρα πολλούς λόγους. Πιο σοβαρός λόγος είναι ότι το ίδιο το σύστημα καλλιεργεί πολιτική συνείδηση και πολιτική κουλτούρα. Ένα σύστημα που δεν προάγει τη διαφάνεια, τον έλεγχο και την πολιτική ηθική δεν έχει μηχανισμούς αυτό-βελτίωσης. Επειδή αφαιρεί από την εξίσωση της πολιτικής μέρος της ουσίας και αφήνει μόνο την εικόνα. Βεβαίως δεν πρέπει να παραγνωρίζουμε τα σοβαρά βήματα που προόδου που έχουν σημειωθεί ήδη. Αυτό όμως το οποίο θεωρώ ότι απουσιάζει και στο οποίο πρέπει να δώσουμε έμφαση δεν είναι τόσο να φτιάξουμε νέους νόμους αλλά, πως να δημιουργηθούν εύχρηστα και προσβάσιμα εργαλεία ούτως ώστε οι ίδιοι οι πολίτες να μπορούν να παρακολουθούν και να ελέγχουν τους θεσμούς και τους αντιπροσώπους τους.