Προς Ν. Παπαδόπουλο

Αγαπητέ Νικόλα,

Διάβασα με προσοχή τη νέα επιστολή που έστειλες στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας στην οποία ισχυρίζεσαι ότι παραθέτεις τα απολύτως ουσιαστικά ζητήματα. Εν τούτοις ολοκληρώνοντας την ανάλυσή της θεωρώ ότι τίποτα από όσα παραθέτεις δε βρίσκει «θεραπεία» στη “λύση” που προτείνεις δηλαδή τη μη επανέναρξη της διαδικασίας των διαπραγματεύσεων και κατ΄ επέκταση τη μη επίλυση του κυπριακού. 

Επί της επιστολής όμως, ισχυρίζεσαι, ότι παρόλο που το ανακοινωθέν αναφέρει πως η υφιστάμενη κατάσταση είναι απαράδεκτη, ότι αυτό δεν ξεκαθαρίζει ότι ο Έρογλου αντιλαμβάνεται ως απαράδεκτη την παρουσία των τουρκικών στρατευμάτων, την καταπάτηση ανθρωπίνων δικαιωμάτων κλπ. Ακόμη και αν όπως λες, δεν το αντιλαμβάνεται υπάρχει έστω και η παραμικρή ελπίδα να το αντιληφθεί αν δεν αρχίσουν οι συνομιλίες για να λυθεί το κυπριακό και να αποχωρήσουν οριστικά τα στρατεύματα;  

Στη συνέχεια ισχυρίζεσαι ότι παρά τη σαφή αναφορά του ανακοινωθέντος στο σεβασμό των ευρωπαϊκών αρχών και αξίων, εντούτοις, η τουρκική πλευρά θα επιδιώξει να το συζεύξει με τις αρχές της ομοσπονδίας για να μην ισχύσουν. Προσωπικά αυτό που διαβάζω είναι μια πολύ θετική αναφορά. Ακόμη και έτσι όμως όπως το λες,  υπάρχει ποτέ περίπτωση να ισχύσουν από μόνες τους οι ευρωπαϊκές αρχές και αξίες σε ένα κράτος υπό κατοχή; 

Ακολούθως ισχυρίζεσαι ότι παρόλο που διαβάζεις ξεκάθαρα ότι τίποτα δεν είναι συμφωνημένο εάν δεν συμφωνηθούν τα πάντα, ότι ίσως να υπάρχει κάτι ήδη συμφωνημένο! Πρέπει να αποφασίσουμε κάποια στιγμή αν θα διαβάζουμε ή αν θα μαντεύουμε. Όσοι διαβάζουμε, είναι σαφές ότι τίποτα δεν είναι συμφωνημένο προτού συμφωνηθούν τα πάντα.

Πιο κάτω ισχυρίζεσαι ότι ο ενεστώτας που απαγορεύει τη διχοτόμηση ή απόσχιση ότι εκ του πονηρού δεν είναι μέλλοντας. Κάπου εδώ χάθηκες στη μετάφραση, το «…is prohibited» μεταφράζεται ως "απαγορεύεται". Σημαίνει απαγορεύεται σήμερα και θα συνεχίσει να απαγορεύεται. Όπως απαγορεύεται η στάθμευση. Σημαίνει απαγορεύεται και σήμερα και αύριο! 

Μετά αναφέρεις ότι το σύνταγμα δε θα είναι ο υπέρτατος νόμος του κράτους επειδή δεν αναφέρει τη λέξη κράτος αλλά τη λέξη «χώρα»! Αυτό το αφήνω στους αναγνώστες. Η λογική σηκώνει τα χέρια ψηλά! 

Στη συνέχεια, ισχυρίζεσαι ότι παραμένει κατάλοιπο εξουσίας στα συνιστώντα κρατίδια επειδή το ανακοινωθέν γράφει ότι θα διεξαχθούν δύο παράλληλα δημοψηφίσματα δίχως να αναφέρει ότι αυτά θα διεξαχθούν από τις δύο κοινότητες! Υπάρχει δηλαδή περίπτωση τα δημοψηφίσματα να διεξαχθούν από εξωγήινους; Εν πάση περιπτώσει είναι το ίδιο ακριβώς λεκτικό το οποίο υπάρχει εδώ και χρόνια σε αποφάσεις της Ε.Ε. τις οποίες υπέγραψε ο πατέρας σου.

Μετά όμως υποκύπτεις σε μεγάλα πολιτικά ολισθήματα και αντί να χαιρετίσεις το ότι το κείμενο του ανακοινωθέντος κάνει σαφή αναφορά στο «σεβασμό στις δημοκρατικές αρχές, τα ανθρώπινα δικαιώματα και τις θεμελιώδεις ελευθερίες» ισχυρίζεσαι ότι έπρεπε αντί τούτου να γίνεται αναφορά σε πλειοψηφία που πρέπει να προστατευθεί! Ουδέν σχόλιο. Αυτό επιβεβαιώνει την υποψία που είχα ανέκαθεν για σένα. Ότι δηλαδή δεν αντιλήφθηκες ποτέ -και ούτε και πρόκειται- το ιστορικό βάθος του κυπριακού και το πώς φτάσαμε μέχρι εδώ που φτάσαμε. 

Το υπόλοιπο μισό της επιστολής σας αναλώνεται σε μια σκιαμαχία επιχειρημάτων με στόχο να εκφοβίσετε τον κόσμο αμφισβητώντας με νομικισμούς τη ξεκάθαρη αναφορά σε μια και μόνη κυριαρχία, στη μία διεθνή προσωπικότητα και στη μία ιθαγένεια. Καταλήγεις με μια πονηρή αναφορά τάχα υπόθεση εργασίας. Αν οι τουρκοκύπριοι αποσχιστούν και ανακηρύξουν το δικό τους κράτος δε θα έχουμε –τότε- λες, υποβιβαστεί από κράτος σε κοινότητα; 

Κάπου εδώ αγαπητέ Νικόλα εντοπίζω και ένα σημείο στο οποίο συμφωνούμε. Λες ότι το κυπριακό δε θα λυθεί με νομικισμούς. Συμφωνούμε και ευτυχώς! Γιατί αν παρουσιαζόσουν στο δικαστήριο με τα πιο πάνω φαιδρά επιχειρήματα θα χάναμε πανηγυρικά! Το κυπριακό είναι πολιτικό ζήτημα και θα λυθεί από πολιτικούς. Πολιτικούς όμως με όραμα, γνώσεις και διαπραγματευτικές δεξιότητες… Μια σπάνια κατηγορία στην οποία δυστυχώς δεν ανήκεις.

Φιλικά, Ξένια